De schrijfwijze
Rond 1300 hadden de meeste personen in de “Lage Landen” al een familienaam. Dat was echter geen garantie dat die naam ook door de eeuwen heen werd gehandhaafd.Er zijn genoeg voorbeelden van familienamen die in deloop van de tijd zijn verdwenen of door andere zijn vervangen.Wil je zo lang terug in de tijd, zoals bij de Hielen, dan zal men dus een grote mate van tolerantie in acht moeten nemen voor wat betreft de schrijfwijze van de familienaam. Pas sinds 1796, bij de invoering van de Burgerlijke Stand door keizer Napoleon, ligt de schrijfwijze van familienamen onherroepelijk vast, en werd een einde gemaakt aan de variaties die wij ook in de schrijfwijze van de naam Hiel zijn tegengekomen. Tot die periode zijn we vooral aangewezen op de parochieregisters die de pastoors vanaf het einde van de 16e eeuw verplicht moesten bijhouden voor de dopen, huwelijken en begrafenissen. Hier moeten we echter de nodige voorzichtigheid betrachten. De ervaring leert namelijk dat zeker in de 16e eeuw veel registers van bedenkelijke kwaliteit waren. Hoewel er gelukkigook pastoors waren die met de beste zorgen hun registers hebben geschreven, zijnde parochieregistersvaakerg slordig opgesteld. Dat was niet zo verwonderlijk, want de schrijfvaardigheid van een groot aantal pastoors liet flink te wensen over.
Sommige geestelijken waren het schrijven eigenlijk niet of nauwelijks machtig. Zij kopieerden schrifttekens, anderen krabbelden naar goed dunken in moeilijk ontcijferbaar ‘schrift’ de namen neer in de kerkelijke registers. Daarbij hanteerde men de nodige fantasie bij het inschrijven van de familienamen. De familienaam van een en dezelfde persoon kon dus bij geboorte of huwelijk verschillend geschreven zijn naar gelang de uitspraak en destijds afgaande op het gehoor en de verscheidenheid van de streektaal.
Ook bij de Hielen zijn er de nodige voorbeelden. Zo vermelde van Geertsom in zijn “Familienamen van het Land van Waes” onder meer: Hiele (van), Hiel (de), Hiels en Hyel, afkomstig van Kemseke. In de loop van de eeuwen komen we tegen: (van) Hiele, van der Hiele, Hielle, Hiel, Heyls, Hille, Hils etc. Illustratief voorbeeld is het gezin van Judocus Hiel, gehuwd met Joanna van Hoorick, in de 17e eeuw in Lokeren. De kinderen die uit dit huwelijk zijn geboren worden achtereenvolgens omschreven als Hile, Hiel, Hiels en Hiele.